Geothermische warmtewisselaar
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een geothermische warmtewisselaar, ook wel bodemwarmtewisselaar genoemd, is een systeem dat gebruik maakt van de stabiele temperatuur in de bodem om warmte uit te wisselen voor verwarming of koeling van gebouwen.
Omschrijving
Bij geothermische energie wordt de warmte uit de aardkorst benut. Deze warmte is een duurzame, hernieuwbare bron die 24/7 beschikbaar is, onafhankelijk van het weer of seizoen. Een geothermische warmtewisselaar draagt warmte over van het medium uit de bodem (vaak water of een vloeistof met additieven) naar het afgiftesysteem in een gebouw. Dit gebeurt via een buizennetwerk in de grond, dat horizontaal op geringe diepte of verticaal tot grotere diepte kan worden aangelegd. Een warmtepomp is vaak onderdeel van het systeem om de temperatuur van de gewonnen warmte te verhogen naar een bruikbaar niveau voor verwarming. Het afgekoelde water wordt vervolgens weer terug de bodem ingepompt.
Types geothermische systemen
Er wordt onderscheid gemaakt tussen verschillende types geothermische systemen op basis van de diepte van de warmtebron. Bodemenergie maakt gebruik van warmte uit de bovenste aardlagen (tot circa 300 meter), terwijl diepe geothermie gebruik maakt van warmte uit diepere aardlagen (vanaf minimaal 500 meter, vaak enkele kilometers diep). Bij ondiepe systemen kan een warmtepomp nodig zijn om de temperatuur voldoende te verhogen voor verwarming, terwijl diepere bronnen vaak hogere temperaturen leveren die directer bruikbaar zijn, bijvoorbeeld voor stadsverwarming.
Toepassing en Voordelen
Geothermische warmtewisselaars worden gebruikt voor het verwarmen en koelen van gebouwen, kassen en in de industrie. Het is een duurzaam alternatief voor fossiele brandstoffen, met een lage CO2-uitstoot. Het systeem is weersonafhankelijk en kan een betrouwbare warmtebron zijn.
Vergelijkbare termen
Warmtepomp
Gebruikte bronnen: